'Gentenaars zeggen vaak sorry'

Lali Gabiskiriia (48) groeide op in Abchazië, maar vluchtte op 15-jarige leeftijd met haar vader naar Georgië. 2,5 jaar geleden kwam ze in Gent terecht, waar ze samen met haar tienjarige zoontje Nika woont op de Renoboot.

Hoe ben je in Gent beland?

'Toen de burgeroorlog begon in Abchazië sloeg mijn familie op de vlucht. Ik was toen 15. Mijn moeder nam mijn jongere broer mee naar Rusland, mijn vader vluchtte met mij naar Georgië. Mijn oudere broer bleef achter om te vechten, ik heb hem daarna nooit meer gezien. Omdat hij en mijn nonkel, die toen burgemeester was in Abchazië, aan de zijde van het Georgische leger vochten, werden we tot staatsvijand verklaard en konden we niet meer terug. Ik woon nu op de Renoboot in Gent, waar ik wacht op mijn erkenning als vluchteling.'

Wat doe je intussen in Gent?

'Ik was in Abchazïe gestart aan een zangopleiding aan het conservatorium en kon die in Tbilisi afmaken. Ik zong in Gent al in het Madrigal-koor en hoop ook een job te vinden waar ik mijn creativiteit kwijt kan.'

Wat heeft je het meest verrast toen je aankwam? 

'Dat de architectuur zo anders is. En dat de mensen meer lachen. En ook: Gentenaars zeggen vaak sorry. Misschien moeten Georgiërs leren om meer sorry te zeggen. Of Gentenaars een beetje minder?'

Wat mis je aan je thuisstad?

'De gastvrijheid. In Georgië dekken we de tafel overvloedig. De mensen zingen aan tafel en buren schuiven ook zonder uitnodiging aan. Hier zijn spontane bezoeken eerder ongewoon. Ik mis ook de Georgische keuken, Gentenaren zouden zeker ook smullen van specialiteiten zoals khachapuri (kaasbrood) en khinkali (gevulde dumplings).'

Heb je al veel nieuwe vrienden gemaakt?

'Ik ben zeer sociaal, maar gesprekken voeren in het Nederlands is nog lastig. Frustrerend als je veel wil vertellen!'

Wat is je favoriete plek in Gent?

'Mijn favoriete plek is meteen ook mijn allereerste herinnering aan Gent toen ik uit de tram stapte: het Gravensteen. Het was een mooie lentedag en er hingen kleurrijke bloembakken aan de Vleeshuisbrug, er waren bootjes op het water en het Gravensteen maakt het decor af. Sindsdien tovert die plek nog altijd een glimlach op mijn gezicht, het voelt elke keer als thuiskomen.'

Wat wil je nog bezoeken? 

'Ik wil zeker het Lam Gods bezoeken, ik stond nog nooit oog in oog met een wereldwonder. Ook de opera wil ik graag eens zien, maar dan nog het liefst vanop het podium.'

Wat is je favoriete Gentse woord?

'In de Nederlandse les heb ik het woordje ‘bezienswaardigheden’ geleerd. Nu ik het eindelijk uit kan spreken, heb ik het niemand nog horen gebruiken!' 

Heb je nog een tip voor nieuwkomers? 

'Leer op voorhand Nederlands, want als je hier bent, gaat alles razendsnel. En nog een tip als moeder: heb vertrouwen in het schoolsysteem. Dat is toch mijn ervaring met de school van mijn zoontje, een warme Gentse school die de creativiteit stimuleert.'