“Ondernemen is machtig, maar tegelijk ook heel kwetsbaar”
Ondernemen loopt niet altijd zoals verwacht. Maar wat doe je met die vaststelling eens je erachter gekomen bent? Goedele getuigt
Ondernemen is machtig maar tegelijk ook heel kwetsbaar vat Goedele het samen wanneer we haar spreken tijdens de laatste dagen in haar atelier. Ze is eigenaar van PLANKGOED, een eenmanszaak die snijplanken en serveerplanken maakt uit lokaal hardhout. Na 5 jaar ondernemen nam ze onlangs de keuze om terug te schakelen naar een leven in bijberoep. Geen evidente keuze zo blijkt. “In onze maatschappij is er weinig ruimte om te falen, proberen en vertragen. Om te voelen wat echt bij je past. Daarom heb ik toch enkele nachten slecht geslapen van deze beslissing. Maar achteraf gezien voelt die keuze goed en ben ik blij dat een instantie als De Stad Gent daar aandacht voor heeft. Want kleiner worden, is ook groeien”.
Hey Goedele. Tof dat je de moed en tijd vond om met ons te praten. Want onlangs nam je de beslissing om terug te schakelen als onderneemster en je hoofdberoep in te ruilen voor een bijberoep. Geen evidente keuze zo blijkt?
Dat klopt. Onze maatschappij biedt weinig ruimte om de tijd te nemen, te experimenteren, te falen of terug te schakelen. Daarom durf je jezelf als ondernemer niet snel kwetsbaar op te stellen. Rond falen of terugschakelen hangt nog steeds een groot taboe en dat is jammer want bij ondernemen komen veel gevoelens kijken. Elke ondernemer werkt hard, heeft stress en kan wel eens moe en onzeker zijn. Maar dat wordt vaak aan de kant geschoven omdat het er nu eenmaal bij hoort. Je moet erdoor zoals ze dan zeggen. Ondernemen is dan ook een levensstijl. Ik ken het maar al te goed, want ik groeide op in de westhoek op de boerderij van mijn ouders. Werken, werken, werken was daar zowat het levensmotto (lacht). Want werken staat in onze maatschappij voor goed bezig zijn, terwijl het ook belangrijk is om de dingen soms eens vanuit een ander perspectief te bekijken.
Het was dus geen evidentie om je omgeving en klanten aan te geven dat je het wat rustiger aan ging doen?
Ik vond dat supermoeilijk. De eerste week na mijn beslissing heb ik het dan ook voor mezelf gehouden. Pas nadien heb ik het voorzichtig aan mijn dichte omgeving verteld. Ik had veel schrik om me gefaald te voelen wat best zwaar is, maar al snel voelde ik veel steun. Ook vandaag voel ik dat mijn hoofd en lichaam nog niet helemaal mee zijn in het verhaal. Die moeten nog leren vertragen. Afkicken van de snelheid waarop een ondernemer moet varen. Maar hoewel de keuze niet eenvoudig was, voelt ze wel goed aan. Het geeft me energie en doet me al dromen van nieuwe ideeën en projecten. Wat dat betreft ben ik overtuigd dat kleiner worden ook gelijk kan staan met groeien.
Wat liep er uiteindelijk niet zoals gedroomd?
Ik stop niet met PLANKGOED omdat het financieel niet haalbaar is, maar omdat het teveel vergt van mij op fysiek en mentaal vlak. Op den duur voelde ondernemen voor mij eerder aan als een rem. Plots was het van moeten en niet meer van durven of kunnen. Het werd massa in plaats van creatief bezig zijn… en dat wilde ik niet. Dat zorgde voor zo’n druk dat ik mijn job niet meer kon loslaten. Het voelde alsof ik elk moment van de dag bezig moest zijn met mijn zaak. Zo erg zelfs dat ik in weekend feestjes van mijn vrienden afsloeg om toch maar scherp te staan op alle momenten. Ik leefde constant met een onrustig gevoel waarin het leek dat ik altijd paraat moest staan.
Had je daar op voorhand dan te weinig over nagedacht?
Het avontuur van PLANKGOED is nogal organisch gegroeid. Het ontstond vanuit een drang om met mijn handen te werken en iets moois te creëren. Daarom ben ik destijds ook Beeldende Kunsten gaan studeren op LUCA in Gent. Wat ik doe is wie ik ben. Dat heb ik vanop de boerderij waar ik opgroeide. Daar was de levensstijl je job en wie je was. Dus dat zit ook in mij. Toen ik met PLANKGOED enkele grotere opdrachten binnenkreeg dacht ik: ok, ik ga ervoor en word fulltime ondernemer. Maar na een tijdje merkte ik dat dat toch maar heel belemmerend werkte waardoor ik ging twijfelen.
Hoe heb je uiteindelijk toch de beslissing genomen om PLANKGOED af te bouwen?
Gelukkig heb ik een goede boekhouder, gespecialiseerd in artistieke beroepen. Daarnaast ben ik zelf graag in controle van alles rondom me heen. Zo had ik ieder kwartaal een goed gesprek met mijn boekhouder over de cijfers en de doelen. Na een jaar hebben we de rekensom nog eens gemaakt en kreeg ik de boodschap dat ik goed bezig was, maar wel verder moest groeien en efficiënter moest produceren. Zo zou ik bijvoorbeeld sommige producten in serie en op grote hoeveelheden moeten ontwikkelen. Maar dat wilde ik niet. Als kunstenaar wil ik uiteindelijk iets uniek afleveren met een verhaal. Daarbovenop kwam ook de druk van een pas gekocht huis, de aanbieding van een droomjob bij LUCA,… Enfin, ik voelde dat het tijd was voor een nieuwe koers.
Op den duur voelde ondernemen voor mij eerder aan als een rem
Beluister nu ook onze podcast Rotdag
Een podcast voor en door ondernemers over die momenten waarop het net iets minder gaat dan verwachtHoe vielen de reacties uiteindelijk mee?
Tegen alle verwachtingen in waren die enorm positief en vol begrip. Nochtans had ik me kwetsbaar opgesteld door mijn verhaal op sociale media te doen, maar daarop volgde heel wat steun. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht omdat het me toch eerder een zwakte dan een sterkte leek.
Hoe blik je terug op het avontuur en hoe zou je het vandaag anders aanpakken?
Zelfstandig zijn, houdt zoveel jobs tegelijk in. Maar ik ben blij dat ik het gevoel ken. Ik denk zelfs dat ik het later ook wel opnieuw zou kunnen doen, maar dan anders. Het voorbije jaar heb ik vooral geleerd dat PLANKGOED zijn piek bereikt heeft. Enkel van dat project leven, is geen duurzaam plan. Al was het wel een goeie basis waaruit meer zou kunnen komen. In ieder geval, mocht ik er terug aan beginnen, dan zou ik een beter businessplan opstellen, met een duurzame aanpak waarin ik me goed voel. Ik zou ook rustiger proberen blijven en niet alles vanaf dag 1 willen doen lukken. Je moet niet ondernemen om te ondernemen. Je moet trouw zijn met jezelf en voldoende zelfkennis hebben. Wat zijn je valkuilen, wat werkt er voor jou en wat geeft je energie. Dat zijn drie vragen waar je best het antwoord op kent, want anders lukt het niet.
Heb je tenslotte nog een tip voor jonge ondernemers?
Laat je goed omringen. Dat begint met een goede boekhouder, maar een goed en stevig netwerk is ook heel belangrijk. Zelf heb ik veel gehad aan andere zelfstandigen en jonge starters. Die verstaan mekaar. Want met je vrienden of familie over zakelijke problemen praten is toch anders. Er komt immers zoveel kijken bij ondernemen. Die levensstijl is moeilijk uit te leggen aan iemand die daar niet in staat. Maw: omring je goed met jonge zelfstandigen en zet je ego niet op nummer 1!