“Het Star­ters­con­tract overtuigde me om toch te investeren in een extra opleiding”

Karen en Jannes runnen een chocoladewinkel in Gent en deden beroep op het Starterscontract, een subsidie van 5.000 euro

Wat drie jaar geleden startte als een ambitieus project van Karen en Jannes, ontwikkelde zich razend snel van een one man show tot een goed draaiende machine met 3 personeelsleden. Meer nog, want in 2022 bekroonde Gault Millau chocolatier Deduytschaever tot beste chocolademakers van België. Voor de opstart van hun bedrijf deed het koppel ook beroep op het Gentse Starterscontract. “Een fijn financieel duwtje in de rug dat ik wil gaan inzetten voor een opleiding over het managen van personeel of HR,” vertelt Karen, mede-eigenaar van chocolatier Deduytschaever. Benieuwd hoe het koppel hun zaak uitbouwt en de uitdagingen aanpakt? Lees dan zeker verder, want tussen de pralines door hadden we een boeiend gesprek over personeel, ambities en chocolade.

Het is nog vroeg dag wanneer we afspreken in de chocoladewinkel van Karen en Jannes aan de voet van het Gentse belfort. Toch heerst er binnen al een drukte van jewelste, merken we vanop de straat. Achter het venster zien we in het atelier heel wat personeel de laatste hand leggen aan wat van hieruit overheerlijke pralines lijken. Ik volg Karen naar de eerste verdieping en manoeuvreer me voorzichtig langs de lekkernijen die op de werktafel of in de rekken liggen. Jannes excuseert zich en gaat meteen aan de slag met zijn team.

Hallo Karen, bedankt voor jullie tijd. Het lijkt me alvast dat jullie goed op mekaar ingespeeld zijn?

Dat klopt ja (lacht). Samen met mijn partner Jannes runnen we deze chocoladewinkel “Chocolatier Deduytschaever”, maar daarin hebben we elk onze eigen taak. Jannes is het creatieve brein en de chocolatier. Ik zorg voor het administratieve en organisatorische luik. Zo vullen we mekaar perfect aan en dat is wat mij betreft goed zo. Want als je allebei dezelfde focus zou hebben, blijft er altijd een deel van het werk liggen.

Hoe zijn jullie verlekkerd geraakt op dit beroep?

Jannes ging destijds chocolatier studeren, dus wat hem betreft was een eigen zaak altijd al een droom. Ik ben er eerder toevallig ingerold, maar eens het idee vorm kreeg, twijfelde ik niet lang om mee te stappen in dit verhaal. En daar heb ik tot vandaag de dag nog steeds geen spijt van. Want hoe fijn is het om te kunnen doen wat je echt graag doet?

Hoe proberen jullie zich te onderscheiden van de concurrentie in Gent en het druk bevolkte Belgische chocoladelandschap?

We vinden het bij chocolatier Deduytschaever belangrijk om met kwalitatieve producten te werken. Dat is misschien een goed verkooppraatje, maar we kiezen hier altijd voor het beste en kijken niet naar de prijs. We kiezen dus bewust voor kwalitatieve ingrediënten die een invloed hebben op de verkoopprijs, maar de mensen smaken dan ook het verschil. We slaan dus liever onze prijzen een beetje op dan te besparen op de kwaliteit van de hazelnoten omwille van de energiecrisis. Chocolade is een luxeproduct en dat willen we zo houden. Bovendien verkopen we in onze winkel enkel dingen die we zelf gemaakt hebben. Je vindt hier enkel onze chocolade of varianten, maar geen koekjes of drankjes van andere merken of producenten. We doen ons eigen ding, verpakt in onze zelf ontworpen verpakkingen.

Is dat eigenlijk een ingewikkeld proces, zo’n praline maken?

Afhankelijk van het type praline heb je toch heel wat handelingen nodig om tot een batch te komen. Zelf hebben we 2 soorten pralines. Vormpralines en snijpralines. Die vormpralines duren gemiddeld een dag om te produceren. Voor de snijpralines kan dat soms oplopen tot 4 dagen, afhankelijk van de vulling. Het is daarom dus ook altijd goed rekenen om te voorkomen dat sommige pralines uitverkocht zijn.

Heel wat handelingen vergen waarschijnlijk ook heel wat personeel?

Een kleine 3 jaar geleden zijn we hier met zijn tweeën begonnen. Dat was toen best wel een uitdaging. Want Jannes zorgde toen voor de ganse productie en ik combineerde mijn job destijds nog met dit avontuur. Dat was dus keihard werken, maar het heeft geloond en het is gelukt. Het was wat dat betreft wel een mijlpaal toen onze boekhouder aangaf dat we eindelijk ons eerste personeelslid konden aanwerven. De eerste keer deden we dat via een betaalde stage van VDAB. Sinds oktober vorig jaar kwamen daar nog 2 vaste personeelsleden bij in het atelier en sinds kort hebben we ook iemand vast in dienst voor de winkel.

Hoe manage je dat ganse team?

(lacht)… dat is ongetwijfeld het moeilijkste aan een bedrijf. Dat hoor ik trouwens ook van veel andere ondernemers. Het was echt wat zoeken, want we zijn een klein team. Liefst heb je dus een tof team en een fijne werksfeer, maar anderzijds moet er ook duidelijkheid zijn. Aangezien we zelf nog jong zijn, is dat wel wat zoeken. Want je wil natuurlijk ook niet in een chirosfeer vervallen. Ondertussen hebben we daar wel een balans in gevonden, ook al hebben we elk een andere stijl. Jannes is wat losser, ik ben eerder het formele type. Maar dat werkt en zo slagen we er toch in om ons personeel mee te krijgen in ons verhaal.

Onrechtstreeks worden plots ook heel wat gezinnen afhankelijk van jullie. Hoe ga je om met die stress?

Wanneer de maand wat rustig op gang komt, is dat wel wat stressen. Maar na een tijdje weet je wel dat het tegen het einde van de maand goed komt. Als ik trouwens een tip mag geven aan startende ondernemers: geloof ook echt dat het op het einde steeds wel goed komt. Zeker als je je ding gedreven doet, weet wat je doet en je jezelf laat omringen door de juiste mensen.

Door wie laten jullie zich dan omringen?

We hebben vooral onze boekhouder. Niet de goedkoopste op de markt, maar wel iemand waarbij we een echte klik hebben en iemand die altijd voor ons klaar staat. Bij hem kunnen we dag en nacht terecht met onze ideeën. Als we hem bij wijze van spreken om 20u bellen en hij zit op restaurant, dan belt hij vaak om 23u nog eens terug. Hij neemt ons echt mee in het verhaal, bekijkt alles heel grondig, legt alles goed uit en herhaalt alles 1000 keer als het moet.

Daarnaast kunnen we vooral bij mekaar terecht. Want als koppel vul je mekaar goed aan en kan je heel open communiceren zonder in te zitten over hoe de andere daarop gaat reageren. Je kan onmiddellijk je gedacht zeggen, ook al ben je het oneens. Omdat we partners zijn van mekaar gaan we dat makkelijker aanvaarden van mekaar. En samen komen we altijd tot iets waar we allebei achterstaan.

Toch kan ik me voorstellen dat het niet evident was om een lening aan te vragen voor deze zaak. Hoe heb je dat destijds aangepakt?

We zijn de bank binnengestapt met een goed businessplan. Dat helpt. Maar we hebben het vooral stap per stap aangepakt. Want als je hier nu eens rondkijkt, staat er veel materiaal dat we aanvankelijk niet hadden. Er zijn in die drie jaar heel wat tafels en machines bijgekomen. En het eerste jaar werd er in het atelier op de eerste verdieping bijvoorbeeld altijd zonder verlichting gewerkt om de kosten te drukken. We maken wat dat betreft altijd een grondige denkoefening. Daarin stellen we ons altijd de vraag: wat hebben we echt nu nodig? Zo zijn we bijvoorbeeld gestart met 1 formaat van doosjes voor de verpakking. Ondertussen is dat ook uitgebreid.

Ik begreep dat jullie ook beroep deden op het Gentse Starterscontract, een subsidie ter waarde van 5.000 euro. Wat vind je van dat initiatief?

Een financiële duw van de Stad is altijd een fijn initiatief. Dus we zijn er heel blij mee. Vooral ook omdat ik met het geld een opleiding wil volgen over het managen van personeel of HR. Aangezien die opleidingen vrij duur zijn, zou ik dat zonder die subsidie heel wat langer uitstellen. Want er zijn altijd andere dringende of belangrijke kosten die je moet maken. Zo’n opleiding is tof, maar het levert op korte termijn niks op voor de winkel. Die subsidie zorgt ervoor dat ik die redenering even aan de kant kan schuiven.

Is die aanvraag vlot verlopen?

Op zich wel. Ik denk eerder dat het personeel van de Stad Gent wel eens geduld moest hebben met mij (lacht). Maar als onderneemster ben je bij die opstart zo druk bezig met 101 dingen, dat het papierwerk voor een subsidie wel eens naar de achtergrond durft te verschuiven.  

Hoe is het trouwens om in Gent te ondernemen?

Heel tof. We hebben een leuke mix van klanten. Heel wat Gentenaars trouwens. Maar goed ook want eigenlijk zetten we bewust niet in op toeristen. Die zijn er voor ons vooral om de kassa verder aan te vullen, zeker in de zomermaanden. We focussen dus echt wel op de Gentenaar en verkoop in de winkel. Het online verhaal doen we bewust niet omdat we volgens ons niet de beleving kunnen afleveren op hetzelfde niveau dan wanneer je dat in de winkel komt kopen. We hebben hier dan ook bewust voor een atelier met ramen naar de straatkant gekozen. Zo zien de mensen dat we onze chocolade echt zelf maken en zien ze ook dat wij hier ook effectief aan de slag zijn. Dat werkt, want de vaste klanten komen soms wel eens zwaaien voor het raam. Dat contact met die klanten maakt het allemaal nog plezanter.

Bedankt voor je tijd en veel succes nog Karen!