“Zo’n reno­va­tie­pre­mie is een win-win voor alle partijen”

Leen en Lieze leerden mekaar aan de schoolpoort van hun dochters kennen. Hun vriendschap en gemeenschappelijke droom leidde tot een carrièreswitch van jewelste. De 2 vriendinnen zegden hun jobs in de zorg en het onderwijs vaarwel voor een ondernemersbestaan. Samen sloegen ze de handen in mekaar voor een eigen winkel in de Gentse binnenstad. Op de plek waar tot voor kort Blomm gevestigd was, toverden ze met behulp van de Gentse renovatiesubsidie verfraaiing handelspand de voormalige bloembinderij om tot een kleurrijke en frisse kledingzaak. “Hadden we eerder van de subsidie geweten, dan hadden we er nog meer uitgehaald”.

Hallo Leen en Lieze. Sinds kort runnen jullie Lucille, een kledingzaak in de buurt van de Vrijdagsmarkt. Vanwaar de carrièresprong?

Lieze: Het is niet zo dat ik al van jongs af aan zelfstandige wilde worden. Maar ergens heb ik wel altijd van een eigen winkel gedroomd. Toen ik Leen beter leerde kennen en opving dat ze ook zo’n droom had, zijn we beetje bij beetje naar dit eindresultaat toegegroeid.

Leen: Op zich was de stap naar zelfstandige relatief klein omdat zowel mijn man als die van Lieze zelfstandigen zijn. We wisten dus goed wat het inhield. En bovendien had Liezes man veel ervaring met retail wat ons enorm geholpen heeft.

Lieze: En we hadden allebei het gevoel dat er in Gent nog plaats was voor een winkel als de onze. Want op de een of andere manier vonden we nooit echt onze keuze in het grote aanbod hier. Het is zelfs zo dat ik enkele keren per jaar naar Oostduinkerke reed om daar te shoppen in mijn favoriete winkel (lacht).

En toch. Retail is geen evidente keuze in tijden van online shoppen. Hoe hebben jullie zich daarop voorbereid?

Leen: Als we naar onze omgeving kijken, zien we toch dat er nog heel veel vrouwen graag fysiek naar de winkel gaan. Op dat gevoel hebben we extra ingezet door alles hier heel warm te laten uitstralen. Die warmte willen we zeker ook in onze omgang met de klanten doortrekken. Want we willen alle vrouwen die hier komen op hun gemak doen voelen. Veel mensen hebben immers te vaak het gevoel dat ze iets niet durven dragen. Door onze aanpak willen we die onzekerheden wegnemen. Het feit dat we allebei uit een sociale sector komen, is een troef in ons concept. We kunnen goed met mensen overweg en dat is nodig, want ook in deze sector heb je wel een sociale rol te vervullen. Meer dan ik voordien had durven denken, want hier zijn toch al mooie verhalen verteld.

Hoe hebben jullie die warmte in het pand laten terugkomen?

Lieze: Dat begint natuurlijk al bij het pand zelf. Want ons hele avontuur stond of viel bij het vinden van de juiste plek. Mochten we niet op dit pand gestoten zijn, dan weet ik niet of we het gedaan hadden. Maar toen ik op Instagram las dat Blomm ging verhuizen, ben ik meteen op mijn fiets gesprongen en naar hier gereden om te vragen of er al een nieuwe huurder was.

Leen: En eenmaal de locatie beklonken was, hebben we Lien Notebaert, een interieurvormgeefster, onder de arm genomen om onze visie op het pand te laten uitstralen. Want hoewel we er aan de start nog vanuit gingen dat we niet veel gingen veranderen door de charme van het pand, is dat toch helemaal anders uitgedraaid (lacht).

Lieze: We kregen inderdaad het advies om de trap open te breken om zo meer licht binnen te trekken en de mensen naar de achterste ruimtes te lokken. Daar hebben we onze paskamers gemaakt en een extra ruimte gecreëerd. Dat alles hebben we in heel warme kleuren gestoken. De stenen vloer hebben we bedekt met een warme laminaatvloer.

Dat klinkt als een grote investering. Gelukkig konden jullie beroep doen op de subsidie verfraaiing handelspanden?

Leen: Ja, iemand van de andere winkels in de buurt tipte ons die subsidie, dus zijn we eens gaan informeren bij het OOG. Maar die subsidie was dus heel mooi meegenomen aangezien we daar aan de start van ons financieel plan geen weet van hadden. Hadden we het eerder geweten, dan hadden we daar nog meer kunnen uithalen. Maar los daarvan blijft het een heel mooi initiatief. Het is trouwens een win-win voor beide partijen. Want elke ondernemer wil zijn ziel toch blootleggen in zijn pand. Het feit dat de panden dan opgeknapt worden met de steun van de Stad zorgt ervoor dat het straatbeeld en de kwaliteit van de winkelbuurt erop vooruitgaat.

Zou je andere ondernemers aanraden om ook contact op te nemen met het OOG als ze dat nog niet gedaan hebben?

Leen: Zeker. Het is een heel handig centraal punt voor al je ondernemersvragen. Want naast de info over subsidies kregen we er ook alle info mee over de vergunningen voor het plaatsen van banken of borden op de stoep, de afvalophaling, enz.

Lieze: Je hebt er zeker het gevoel dat je zeer persoonlijk geholpen wordt. Zowel per mail als aan de telefoon. Dankzij hun hulp kwamen we trouwens ook het starterscontract op het spoor, een subsidie van 5.000 euro voor startende ondernemers. De tijd die we hiervoor vrijgemaakt hebben, heeft ons uiteindelijk toch heel wat welgekomen centen opgeleverd.

Nochtans is de ligging van jullie winkel wel een dubbeltje op zijn kant. Want hoewel jullie pal in het centrum liggen, moet je het wel weten zijn. Een bewuste keuze?

Leen: Onze locatie is niet zo vanzelfsprekend, maar wel uniek. Je kan ons echt ontdekken. In een drukke winkelstraat zouden de mensen ons misschien sneller voorbijlopen.

Lieze: Toch merken we dat de mensen ons vinden en echt tot hier willen komen. De klanten zijn zelfs content dat ze hier min of meer op hun gemak kunnen shoppen, vergeleken met de drukke winkelstraten. Maar goed, we merken ook dat het grote publiek hier uiteindelijk ook belandt eenmaal de stad helemaal vol loopt. Maw, we zien het wel goed komen.

Hoe ziet zo’n werkweek of werkdag van jullie er eigenlijk uit? Is het soms niet eenzaam?

Leen: De administratie, sociale media en het proper houden van de winkel alleen al vragen heel wat tijd. Dat zijn dingen die je op de rustigere dagen of periodes van de dag bezig houden.

Lieze: Maar we verdelen onze tijd in de winkel ook. Zo staan we er elk 2 dagen per week. Op zaterdag werken we allebei. En op onze sluitingsdag gaan we vaak samen op collectie. Zo blijft er voldoende tijd over voor andere dingen. Want we vinden het allebei belangrijk dat we het evenwicht in ons gezinsleven min of meer kunnen bewaren. Door deze verdeling, hoeven we er niet elke dag van 9 to 5 te zijn. Alleen zou ik het in ieder geval nooit gedaan hebben. Want er is echt wel heel wat werk.

Leen: Omdat we aanvullend zijn, kunnen we de taken mooi verdelen zodat we allebei de dingen doen die we graag doen. Ik zou niets anders meer willen.

Bedankt en veel succes!