Van kostenpost naar voorsprong: de toekomst van CO₂

Hoe kan je best omgaan met je CO₂? En hoe kleur je als bedrijf binnen de lijntjes van de Green Deal, meer bepaald de nieuwe Europese Sustainability Reporting Directive? Dat is voer voor een nieuwe Business Bites sessie, op dinsdag 13 juni. Delphine De Potter van bigtrees vertelt je meer over een correcte carbon boekhouding en de nieuwe richtlijnen die standaard zullen worden. Binnenkort zullen het niet enkel de grotere bedrijven zijn die hieraan moeten voldoen, de invloed zal merkbaar zijn voor alle bedrijven. Daarna vertelt Jan Arends van CAPTURE je meer over een concreet voorbeeld: het Map-it CCU project. Daarbij hebben verschillende partners de handen in elkaar geslagen om CO₂ op te vangen en te gebruiken. Tot slot belichten we ook het aanbod van de energiecoach van de Stad Gent. Want als overheid proberen we natuurlijk de nodige handvaten aan te reiken.

Dag Delphine en Jan, bedankt om een aantal zaken voor ons te verhelderen dankzij deze sessie. Delphine, waarom hou jij je graag bezig met 'carbon' boekhoudingen? Waarom kan dat ook interessant zijn voor anderen?

Ik ben gefascineerd door carbon boekhouding want 'meten is weten'. Vanaf het moment dat het over duurzaamheid gaat, hoor je al snel mensen zeggen: "ja, ik sorteer mijn afval" of "ja, we gebruiken gerecycleerd printpapier". Dit zijn natuurlijk allemaal mooie gedragsveranderingen, die ook erg belangrijk zijn. Maar wat als we ons zouden baseren op cijfers om onze impact te meten? Dan zouden we al snel zien dat de impact die gerecycleerd printpapier maakt verwaarloosbaar is ten opzichte van de omschakeling van grijze naar groene stroom.

Dankzij carbon accounting kom je gemakkelijk te weten waar je als bedrijf de eerstvolgende duurzaamheidsinvestering kan maken. Wat ik er zo leuk aan vind, is dat het toont waar de grootste emissies liggen binnen een organisatie. Zo kunnen we systematisch aan het werk gaan om eerst de makkelijke aanpassingen te doen om nadien concrete acties op te stellen om de andere emissies te verminderen op korte, midden en lange termijn. Zo draagt iedereen een steentje bij aan een carbon neutrale economie.

En Jan, hoe ben jij in contact gekomen met het Map-it CCU project? Vanwaar de interesse?

Ik was betrokken bij de start van het project. Het project is ontstaan vanuit de gedachte om mobiele testinfrastructuur te ontwikkelen voor valorisatie. Uit die discussies bleek dat de vragen: ´Welke technologie moeten we testen op welke locatie?´ en ´Welke technologie is relevant voor mijn CO₂-bron?´ en ´In welke waardeketen is mijn CO₂-uitstoot relevant?´ eerst opgelost moesten worden. Vanuit deze discussies is het Map-IT CCU project ontstaan waarbij doorgedreven analyse, gekoppeld aan CO₂-bronnen en lokale voorwaarden worden geanalyseerd. De ideale uitkomst van het project is een tool waarbij bedrijven een overzicht kunnen maken van technologieën die relevant zijn voor hun specifieke situatie. Vanuit die lijst kan dan naar de specifieke haalbaarheid gekeken worden. Is het haalbaar qua regelgeving, bijvoorbeeld?

Wat hopen jullie dat de mensen onthouden van deze sessie?

Delphine: Ik hoop dat het voor KMO's duidelijker wordt hoe ze aan hun duurzaamheidstraject kunnen beginnen, verder opbouwen en ook koploper kunnen zijn binnen hun sector.

Jan: Het concept van 'CO₂ waardeketen analyse' waarbij gekeken wordt naar industriële partnerschappen, over de grenzen van een bedrijf heen.

Tot slot: welke stappen zouden we nog moeten/kunnen overwegen, om samen naar een meer duurzame toekomst te gaan?

Delphine: Het meest belangrijke is om eraan te beginnen. En transparant zijn over wat je nu al doet. Mensen denken vaak dat je al perfect moet zijn in het concept 'duurzaamheid' voordat je erover communiceert. Niets is minder waar. Aantonen dat je het probeert en je best doen, telt ook al voor heel wat. Het is belangrijk dat je transparant bent over je huidige situatie en specifieke doelstellingen voor de toekomst vastlegt.

Jan: Open overleg durven aangaan en durven ongewenste neveneffecten van nieuwe technologieën te onderzoeken. Dat wil ook zeggen dat je technologie-implementaties in vraag durft te stellen. Maar het zijn noodzakelijke vragen. Want we moeten ons steeds afvragen of dit de oplossingen zijn die de beste uitkomst bieden aan de generaties na ons, zodat zij niet de prijs betalen. 

Bedankt en tot dinsdag 13 juni!