Lokale held én illustrator VIZID, over zijn werk en 'de sprong naar zelf­stan­dig­heid'

Illustraties, visuals, branding, schetsen, magazines, comics … Hij doet het allemaal. “There is no such thing as a boring project. There are only boring executions”, aldus David. In alles wat hij maakt, probeert hij het functionele te combineren met een stevige portie ‘fun’.

David werkt van thuis uit of aan Dok Noord: “Daar zie ik vaak nieuwe start-ups ontstaan. En hoewel de nadruk ligt op het digitale en de appontwikkeling, bruist het daar van de creativiteit. Ik kom er graag.”

Hij maakte onlangs een profiel aan op Makersplatform.gent, dé digitale verzamelplek voor creatives in onze regio.

Wat is jouw achtergrond?

“Ik studeerde eerst grafische vormgeving aan Sint-Lucas. Vervolgens heb ik een jaartje Illustratie bijgestudeerd aan het KASK. Daar heb ik veel gehad aan de lessen van Carll Cneut, hoewel de nadruk zeer sterk lag op kinderillustratie. De echte klik kwam pas later, opnieuw bij Sint-Lucas, waar ik onder impuls van Gerda Dendooven echt kon groeien in waar ik goed in ben.” 

“Ik werk nu vier jaar zelfstandig. Ik heb eerst drie jaar gewerkt bij een reclamebureau aan DOK, ben vormgever geweest bij Stad Roeselare en heb ook kranten gemaakt bij De Persgroep. Ik was toen nog jong, 23 jaar, en het was nog oké om tot één uur ’s nachts door te werken in Brussel (lacht). Ik leerde er stressbestendig zijn – vandaag een deadline hebben is niet te vergelijken met een krant die in druk moet gaan.”

Hoe voelde het om als zelfstandige creative te beginnen en de sprong te wagen?

“Als je net zelfstandig start na een job in dienstverband, kom je in grote onzekerheid terecht. Ik nam echt elke opdracht aan, van gelijk wie. Ik had oprecht angst om te weinig inkomen te hebben. Tegelijk zat ik ook op allerlei freelance platformen, waarbij ik soms echt onder mijn tarief moest duiken om opdrachten te kunnen doen. Met andere woorden: ik heb de eerste twee jaar veel te veel en veel te hard gewerkt (lacht). Het is nog altijd een uitdaging voor mij: minder maar beter werken. En soms een opdracht durven weigeren als hij me niet genoeg ligt.”

“Het is de afwisseling die het vandaag voor mij zo interessant maakt. Als je een poosje voor eenzelfde klant werkt, weet je al op voorhand hoe een advertentie eruit moet zien, wat de klant zal verlangen. Als zelfstandige is mijn leven niet plots veel spannender geworden, maar als ik dat wil, kan ik elke week met iemand anders samenwerken. Dat maakt dat ik de ene week super creatief en vrij kan ontwerpen, de andere week maak ik een zakelijke catalogus of jaarverslag voor een bouwbedrijf.”

“Eerlijk? Ik zou geen enkele pas afgestudeerde illustrator – hoe talentvol ook – aanraden om onmiddellijk als zelfstandige te starten. Neem je tijd, doe ervaring op bij een paar grotere bureaus, bouw een reputatie op, leer klanten kennen, proef van verschillende opdrachten,…”

Hoe komen klanten vandaag bij jou terecht?

“Vooral via ex-collega’s en mond-aan-mondreclame. Als ik het woord ‘netwerkevent’ hoor, gaan mijn haren rechtstaan. Het is misschien wat eigen aan onze sector: liefst van al zitten we allemaal op onze zolderkamer te tekenen. We blijven hier in Gent toch wat ‘onder de radar’ opereren. Niettemin is het belangrijk om uit ‘ons kot’ te blijven komen. Initiatieven zoals het Makersplatform, maar bijvoorbeeld ook Creative Shelter, zijn zeker nodig om onszelf op de kaart te kunnen zetten.”

Wat is jouw werkwijze? Met welke tools ga je aan de slag?

“Elke opdracht begint nog altijd met potlood en papier. Van zodra het idee op tafel ligt, scan ik de schets en ga ik over naar digitaal tekenen op een Wacom Cintiq 22-scherm. Als ik strips maak, gebeurt alles met potlood en pen, behalve inkleuren – dat doe ik digitaal. Voor puur grafisch werk gebruik ik de standaard tools: Photoshop, Illustrator en Indesign.”

Hoe heb jij de coronaperiode de voorbije maanden ervaren?

“Het was niet evident. In het begin dacht ik: eindelijk tijd om te doen wat ik graag doe. Maar ik merkte hoe ik blokkeerde. Ik heb actie nodig, moet mensen kunnen zien en spreken, moet naar musea kunnen gaan,… om voldoende geïnspireerd te worden. Ook bij mij werden opdrachten geannuleerd. Het feit dat ik dan als zelfstandige beroep kon doen op een overbruggingskrediet gaf me ademruimte. Maar het is koffiedik kijken wat de komende maanden brengen. Ik zie de opdrachten langzaam aan terug binnenlopen, maar tegelijk hoor ik dat er momenteel zeer weinig geadverteerd wordt… Echt geruststellend voor mijn sector voelt dat niet. Als illustrator word ik vaak ingeschakeld bij bureaus wanneer ze teveel werk hebben. Eer we opnieuw op het precoronaniveau zitten, zijn we ondertussen alweer een paar maanden verder, vrees ik…”

Welke opdrachten neem je het liefst aan?

“Als ik echt kan kiezen, werk ik het liefst aan projecten met een sociale en maatschappelijke invalshoek: inclusie, migratieproblematiek, circulaire economie,… Ik zou ook met plezier veel meer voor de culturele sector willen werken, omdat ik daar vaak van nul kan beginnen en diezelfde ‘creatieve vibe’ voel. Ik krijg er veel vertrouwen en vrijheid.”

“Vandaag gaat de helft van mijn tijd naar reclame en het meer commerciële werk. Daar is de klant altijd koning en is het duidelijk afgelijnd wat de verwachtingen zijn, met grafische guidelines, huisstijlen,... Ook uitdagend en spannend werk, maar mijn hart ligt toch ietsje meer bij het vrijere tekenwerk.”

“Mijn droom? Een affiche ontwerpen voor de Gentse Feesten. Maar ik ken de procedures en soms schrikt het me ook af: een dik dossier moeten schrijven, het opnemen tegen grote bureaus, pitchen… Daar kruipt altijd veel tijd in, vaak ’s avonds na de werkuren.”

Heel wat creatives trekken naar Antwerpen, Brussel, … Waarom kies jij ervoor om in Gent te ondernemen?

“Ik begrijp dat de grotere steden een zekere aantrekkingskracht hebben maar hier leeft toch ook heel wat. Gent heeft zoveel te bieden op het vlak van klanten, inspirerende start-ups en bedrijven, musea, …”

Heb je zelf een lokale held? Naar wie kijk je op, wie inspireert jou?

“Hah! De street art in Gent vind ik de max! Ik ben helemaal fan van ‘Bué The Warrior’, al is die blijkbaar verhuisd van Gent naar Mexico. Ik kijk ook op naar ‘A Squid Called Sebastian’. En natuurlijk Carll Cneut. Voor het overige ben ik vree zot van strips. Oh, ook nog een grote shout-out naar Zoo Ateliers in Sint-Amandsberg. Wat een heerlijke plek! Ik heb er mooie tijden beleefd en meer dan eens tot 3 uur ’s nachts zitten doorwerken. Ik denk dat er ondertussen al meer dan twintig ruimtes zijn; allemaal kleine studio’s voor juwelenmakers, podiumkunsten, sound,… Zeer inspirerend!”