Getuigenissen van slachtoffers

Enkele slachtoffers vertellen over de afleidingsmanoeuvres die hen in een oogwenk hun portemonnee, gsm of andere dierbare spullen gekost hebben.

Op het openbaar vervoer: laat u niet sandwichen

Rien (student, 18 jaar): ‘Toen ik op een druk moment in een overvolle bus wilde stappen, werd ik opgehouden door de persoon voor me. Aangezien het zo druk was, stelde ik me daar geen vragen bij. Ik ging ervan uit dat hij zelf moest aanschuiven. Maar wat ik niet doorhad, was dat de persoon achter mij, die nogal stond te dringen, van de gelegenheid gebruik maakte om mijn rugzak open te ritsen en mijn portemonnee eruit te vissen. Toen de bus vertrok, was de persoon die me had opgehouden alweer uitgestapt. Zijn kompaan was uiteraard niet meer ingestapt toen hij zijn buit binnen had. Van de politie hoorde ik achteraf dat sommige zakkenrollers nog driester te werk gaan: ze morsen iets op je jas om je af te leiden, of snijden zonder dat je het merkt de voering los.’

Tijdens het winkelen: let op voor botsingen

Elif (bediende, moeder van twee jonge kinderen, 32 jaar): ‘Ik liep met mijn zoontje en dochtertje in een kledingzaak toen een vrouw met een paar kledingstukken over haar arm tegen me aanbotste. Ze verontschuldigde zich omstandig en begon aardig te doen tegen mijn kinderen. Ik merkte helemaal niet op dat een andere vrouw me intussen langs achteren was genaderd, haar hand in mijn handtas liet glijden en er mijn portemonnee uitlichtte.’

In de horeca: let op voor de rug-aan-rugtruc en de truc met de petitie

Ruben (webontwikkelaar, 45 jaar): ‘Mijn vrouw en ik wilden onze huwelijksverjaardag vieren met een etentje. We waren gezellig aan het keuvelen bij een aperitiefje, toen een ander koppel aan het tafeltje achter me kwam zitten. De man hing net als ik zijn jas over zijn stoel. Ik schonk verder geen aandacht aan het koppel, maar toen ik wilde betalen, bleek mijn portemonnee niet meer in mijn jaszak te zitten. Toen bedacht mijn vrouw dat ze de man achter mij op een bepaald moment in diens eigen jaszak had zien friemelen. Op zoek naar een aansteker of een gsm, had ze verondersteld. In werkelijkheid had hij in míjn jaszak gezocht … en mijn portemonnee gevonden. Toen ik de diefstal ontdekte, was het bewuste koppel natuurlijk al lang verdwenen.’

Luc (gepensioneerde, 63 jaar): ‘’s Middags ga ik graag naar het centrum om in een tearoom een kop koffie te drinken en intussen de krant te lezen. Op een keer werd ik aangesproken door een jongeman die in gebrekkig Frans vroeg of ik een petitie voor daklozen wilde tekenen. Ik vroeg hem of ik de petitie eens mocht bekijken, en hij gaf me een lijst waarop al enkele handtekeningen stonden. De map waaraan de lijst bevestigd was, legde hij op de tafel. Bovenop mijn gsm, zo bleek achteraf … Ik tekende niet, en de jongeman droop onverrichter zake af. Althans, dat dacht ik: bij zijn vertrek had hij zowel zijn map als mijn gsm van de tafel geplukt.’

Na een avondje stappen: laat u niet verleiden tot een spelletje schijnvoetbal

Wesley (arbeider, 21 jaar): ‘Toen ik na een nachtje stevig doorzakken met een vriend op weg was naar een bushalte, werden we tegengehouden door drie jonge kerels, die ons spelenderwijs uitdaagden. Ze maakten allerlei schijnbewegingen, zoals voetballers zonder bal, terwijl ze ‘Zidane’ en ‘Barça’ scandeerden. Even plots als ze ermee begonnen waren, hielden ze er ook mee op en liepen ze verder. Toen we de eerste bus in de verte zagen komen, wilde ik mijn portemonnee uit mijn broekzak halen, maar die was weg. Een van de Zidane-imitators had van onze verwarring gebruik gemaakt om me te bestelen.’

Aan de parkeerautomaat: geld wisselen kan u geld kosten

Josiane (gepensioneerde, 74 jaar): ‘Ik had mijn wagen geparkeerd en stond aan de parkeerautomaat in mijn portemonnee naar de juiste muntstukken te zoeken, toen een onbekende dame me aansprak. Ze zwaaide met een briefje van vijf euro en vroeg of ik dat voor haar kon wisselen. Ik begon weer in het vakje met muntstukken te rommelen, en de dame wees mij een muntstuk van twee euro aan dat ze nodig had. Pas toen ik later die dag bij de bakker een taartje wilde kopen, ontdekte ik dat mijn briefje van vijftig euro verdwenen was.’