'Communicatie is geen bijkomstigheid, maar een strategisch onderdeel van wat we doen'

Hoe vertel je het verhaal van verandering op school op een heldere en betrokken manier? Bij Daltonschool De Lotus deden directeur Bram en brugfiguur Naomi dat stap voor stap. Hun traject om de schoolvisie te verhelderen leidde tot een nieuwe klasstructuur én tot een sterkere band met ouders. Want, zo zegt Bram: 'Communicatie is geen bijkomstigheid, maar een strategisch onderdeel van wat we doen.'

Die vernieuwde visie kwam er niet zomaar. Bram en zijn team gingen bewust aan de slag om scherp te krijgen waar de school voor staat. Daarbij ontdekten ze dat de bestaande klasstructuur niet langer aansloot bij hun visie. Bram: 'In de lagere school werkten we al met graadsklassen, maar voor wiskunde en taal gingen de kinderen naar aparte instructiegroepen. Dat zorgde soms voor een ingewikkelde puzzel. Er moest voortdurend geschoven worden tussen groepen, zeker wanneer een leerkracht afwezig was.' 

Naomi vult aan: 'Ook voor het welbevinden van de kinderen werkte dit systeem niet altijd goed. We zagen op de speelplaats en in de klas dat een groep zich niet altijd een echte groep voelde, omdat de kinderen de helft van de tijd elders zaten. En dat botst met onze daltonvisie, waarin een vaste klasleerkracht en samen groeien binnen één groep heel belangrijk zijn.'

Ouders mee in het verhaal, van bij het begin

Daarom pasten ze het systeem aan: geen aparte groepen meer. Het vernieuwde systeem kreeg de naam daltonklassen en moest ook goed uitgelegd worden aan de ouders. 'Dat communiceren was geen bijkomstigheid,' vertelt Bram. 'We hebben niet gewacht tot het proces afgerond was om de ouders erbij te betrekken. Ouders meenemen in het hele verhaal was van bij het begin een prioriteit. Hoe complex het ook was om uit te leggen. Ons doel was duidelijk: geen enkele ouder mocht op 1 september op school komen zonder te weten wat er veranderde – en vooral waarom.'

Een schooljaar lang grepen Bram en zijn team elke kans aan om te communiceren met ouders. Te beginnen met een infomoment. Naomi: 'Dat werden er meteen twee: één direct na schooltijd en één later op de avond, zodat zoveel mogelijk ouders konden komen. Onze oudergroep is erg divers: mensen die overdag thuis zijn, ouders die in ploegen werken, alleenstaande ouders … Het is niet evident om iedereen te bereiken. We gaven een korte, heldere presentatie over de daltonklassen, met toch voldoende inhoud. Na die avond kregen we alleen maar positieve reacties. Ouders waren mee met het verhaal en begrepen waarom we deze keuzes maakten.'

Een dag in een daltonklas

De school koos er ook voor om een brochure te ontwikkelen. Bram: 'We wilden iets dat er mooi uitzag, maar ook inhoudelijk sterk was. Er is veel werk ingestoken, door ons en door de leerkrachten, dus dat verdient zorgvuldige communicatie. We lieten de tekst nalezen om zeker te zijn dat hij voor iedereen begrijpelijk was, ook voor laaggeletterde ouders. Naast onze visie, die we schematisch weergaven, voegden we ook ‘een dag in een daltonklas’ toe. Leerkrachten namen zelf foto’s van herkenbare momenten, zoals het kringmoment. Dat maakt het heel concreet en tastbaar.'

Heldere informatie voor iedereen

Naomi en Bram gingen zelfs nog een stap verder. Ze hielden bij welke ouders ze al bereikt hadden, en organiseerden uiteindelijk een derde, laagdrempelig infomoment tijdens de schooluren, mét tolken. Naomi: 'Aan de schoolpoort sprak ik zoveel mogelijk ouders persoonlijk aan. Ik legde uit dat het belangrijk was om te komen, voor hun kinderen. Ouders begonnen elkaar ook aan te moedigen. Tijdens het infomoment waren er een Turkse en Arabische tolk en hielpen ouders elkaar in kleine groepjes met vertalen. Ook daar waren de reacties positief en kwam de bevestiging: we staan achter jullie beslissing.'

Bram en Naomi blikken tevreden terug op hun gelopen traject. Bram: 'Doordat we communicatie niet zien als iets bijkomstigs, maar als een strategisch onderdeel van wat we doen, plukken we daar nu echt de vruchten van. Ouders begrijpen wat we doen en waarom we het doen.'

Naomi: 'We leggen aan kinderen duidelijk uit waarom we iets veranderen. Naar ouders vinden we dat even belangrijk. Ik sta al zestien jaar op deze school, ik ken de ouders en hun noden. Door al mijn kanalen te gebruiken – de schoolpoort, de nieuwsbrief, Facebook, oudercontacten, … – heb ik bijna alle ouders kunnen bereiken. En dat is precies de school die wij willen zijn: een school waar iedereen mee is, voor de kinderen!'