Buitenexpo 'Vrouwen in de stad' aan Oude Bib

Hoe ervaren vrouwen de stad? Welke invloed heeft de publieke ruimte en sociale context op hun gevoel van veiligheid? Dat zijn de centrale vragen die werden voorgelegd aan zeven jonge, vrouwelijke kunstenaars uit Gent in het kader van de Internationale Vrouwendag op 8 maart.

De bedoeling van de buitenexpo 'Vrouwen in de stad' is om bewustzijn te creëren rond hoe meisjes en vrouwen zich voelen in de publieke ruimte. Nadien wordt nagedacht over hoe we als Jeugddienst en als stad het veiligheidsgevoel kunnen verbeteren.

Hun canvas zijn de grote ramen van de 'Oude Bib' aan het Woodrow Wilsonplein.

Zeven jonge vrouwelijke kunstenaars

Na een open oproep selecteerden we zeven jonge vrouwelijke kunstenaars om een kunstwerk te maken met de vensters van de 'Oude Bib' als canvas. Hieronder stellen ze hun werk voor.

Alanis Blondeel

Samen met dichteres Bieke Vanwalle heb ik een gedicht gecreëerd om deze boodschap over te brengen. Ik nodig mensen uit om écht langer stil te staan in een buurt, om verder te kijken dan hun eerste indruk en hun vooroordelen los te laten. Wat werkt er wél in deze omgeving?

Dit gedicht heb ik verwerkt in een lichtobject dat niet alleen de sfeer in een ruimte beïnvloedt, maar ook subtiel verwijst naar The Red Light District.

(luister naar wat Alanis nog meer vertelt over haar werk)

Annelie Vaes

Het rode kipje en de drie wolven

Er was eens een klein rood kipje. Ze huppelde door de stad, op weg naar haar grootmoeder, met een mandje vol kruimels. Maar in de schaduw van de hoge gebouwen loerden drie wolven. Hun ogen gloeiden van honger, hun tanden blikkerden in het straatlicht.

"Kijk eens wie we daar hebben," gromde de eerste.
"Zo’n klein, weerloos kipje," fluisterde de tweede.
"En helemaal alleen," lachte de derde.

Maar het rode kipje stopte. Ze keek de wolven recht aan en spreidde haar vleugels. "Ik ken dit verhaal," zei ze. "Jullie denken dat ik bang ben. Maar ik ben niet alleen."

En uit de steegjes, de huizen, de lantaarnpalen – overal verschenen andere kipjes. Groot en klein, rood en wit, hun veren glanzend in het licht. Ze kwamen dichterbij, schouder aan schouder.

De wolven keken om zich heen. Hun grijns verdween. Ze wisten het: dit was niet langer hun jachtgebied.

Het rode kipje knikte. "De stad is ook van ons." En samen liepen ze verder, zonder angst.

(luister naar wat Annelie nog meer vertelt over haar werk)

Claudia Fisker

Ik heb het werk naar eigen gevoel en ervaring gemaakt. Ben ik veilig, veilig buitenshuis. Het is een vraag die ik mezelf keer op keer stelde. Ik kwam tot de conclusie dat ik mij vooral buitenshuis veilig voelde en thuis, zeker als ik alleen was, mezelf steeds de vraag moest stellen "ben ik wel veilig?", en "wat voel ik nu, en waar ervaar ik dat nu in mijn lichaam?"

Voor mij is thuiskomen net buiten, of in publieke ruimtes zijn.

(luister naar wat Claudia nog meer vertelt over haar werk)

Fatemeh Khezri

How do I feel as a women in society? This question brings up many different thoughts. As a female artist from another country (Iran, red.), I often feel that society watches every move of me.

(luister naar wat Fatemeh nog meer vertelt over haar werk)

Maïté Vanpoucke

De zwarte leegte waarin mijn letters verschijnen, symboliseert de nacht, maar ook de ongrijpbare tussenruimte waarin vrouwen zich vaak bevinden.

(luister naar wat Maïté nog meer vertelt over haar werk)

Mees De Ridder

Laten we een beetje meer zorgen voor elkaar. En vooral je ogen open doen, dat is samen veilig leven in een stad. Elkaar zien. Gedaan met dat niet niet (willen) zien. Want mogen we? Ja wij mogen hier zijn! Ik maakte een druk werk wat een levendige stad voorstelt en waar je niet iedereen in vakjes en hokjes moet zien. Wat schreeuwerig overkomt doordat je je kleine individu in een grote stad wilt vorm geven. Samen veilig zorgen voor elkaar begint al met een knikje of een hallo bij het passeren op openbare plaatsen. Want mogen wij? Ja wij mogen.

Morgan Verhegge

Mijn werk poogt de dualiteit weer te geven tussen mijn eigen identiteit als vrouw zijnde en de blik van de andere.

(luister naar wat Morgan nog meer vertelt over haar werk)